subota, 21.10h

Radenko Milak / Bosna i Hercegovina (2017) / 13:21 min.

Nemogućnost predstavljanja katastrofe, paradoksalno, nije povezana s odsustvom vizuelne dokumentacije. Nezamislivo se prvenstveno definiše kao nemogućnost mjerenja katastrofe. Istovremeno, katastrofa i želja dijele istu daleku etimologiju. Tako se „University of Disaster “ može čitati i kao „University of Desire“, želja kao protivotrov za slomljeni osjećaj nemoći pred okolnom katastrofom. Šta umjetnost može učiniti u ovoj novoj eri nezamislive katastrofe? Kakva je veza između katastrofe i želje danas?

Biografija:

Radenko Milak, rođen 1980. godine u Jugoslaviji, živi i radi u Banjoj Luci. Posle završenih studija na Fakultetu likovnih umjetnosti Univerziteta umjetnosti u Beogradu, kreirao je i vodio Spa port, međunarodnu izložbu savremene umjetnosti od 2008. do 2010. godine. Od 2010. godine, potpuno se posvetio umjetničkom stvaralaštvu i stvarao uglavnom, slike, akvarele, crteže i animirane filmove. Definiše sebe kao slikara digitalne ere. Ova djela, koja teže principu serije, bila su tema brojnih izložbi u svetu, tokom umetničkih bijenala, kao i u muzejima ili umjetničkim centrima ili galerijama. Svoje radove smatra instalacijama koje pokreću simboličku snagu slika, njihov estetski potencijal, u epohi u kojoj one postepeno zamjenjuju artikulisane jezike i kada njihova produkcija izmiče kontroli sa dolaskom digitalnog doba. Njegovi radovi su veoma često izlagani u Evropi, tačnije u Francuskoj i Nemačkoj, gdje su bili izloženi u nekoliko javnih umetničkih zbirki kao što je Folkvang Muzej. Godine 2017. bio je pozvan na 57. Venecijanski bijenale, gde je sa konceptualnom izložbom „Univerzitet katastrofe“ predstavljao Bosnu i Hercegovinu. U 2018. godini imao je nekoliko samostalnih izložbi i pozvan je na nekoliko međunarodnih bijenala, uključujući treće izdanje Biennala Kampala (Uganda) i 57. izdanje Oktobarskog salona u Beogradu.